Polesie


Herb województwa poleskiego, II Rzeczpospolita
 Źródło

Polesie jest krainą historyczno-geograficzną sięgającą od Bugu po Dniepr i rozciągającą się obecnie na terenach Białorusi, Ukrainy i Polski. Zajmuje obszar większy od niejednego europejskiego kraju. Największa jego część znajduje się na Białorusi. Główną rzeką jest tu Prypeć nazywana niekiedy "Amazonką Europy". Wpadają do niej: Pina, Łań, Jasiołda, Turnia, Stochód, Styr, Stubla, Horyń, Słucz, Lwa, Stwiga, Ptycz, Uborć i wiele jeszcze innych. Do dziś można spotkać tu wioski niemal nie różniące się od tych, ze starych zdjęć.

Polesie nigdy nie było bogatą krainą; obfitowało jedynie w lasy, bagna i mnóstwo dopływów Prypeci. 45% powierzchni całego województwa poleskiego - największego w Rzeczpospolitej- zajmowały starorzecza, rozlewiska, moczary, jednym słowem - mokradła, a grunty orne nie stanowiły nawet 1/4 jego powierzchni. W okresie wiosennym i jesiennym nie było tam przejezdnych dróg. Polesie było zupełnie odcięte od świata.
 
W 1939 r. w skład województwa poleskiego wchodziło dziewięć powiatów: brzeski, drohiczyński, kobryński, kosowski, koszyrski, łuniniecki, piński, prużański i stoliński. Stolicą województwa był Brześć n/Bugiem.
 
Województwo poleskie było jednym z najsłabiej zindustrializowanych i zurbanizowanych województw przedwojennej Polski. Na 15 miast i 31 miasteczek tylko kilka spełniało faktycznie funkcje miejską (Brześć, Pińsk, Prużana, Kobryń, Stolin, Dawidgródek). 

Dane pochodzące z powszechnego spisu ludności przeprowadzonego we wrześniu 1921 r. podają, że ludność Polesia wynosiła wówczas 888 898 mieszkańców, co statystycznie stanowiło 20,8 mieszkańców na l km2. Spis przeprowadzony w grudniu 1931 r. wykazał, że województwo zamieszkiwało już 1 134 538 mieszkańców.

 Planowa radziecka gospodarka próbowała po wojnie osuszyć bagna. Część bezpowrotnie zmeliorowano, niszcząc przy okazji bezcenne walory przyrodnicze i krajobrazowe. Nadmierne odwodnienie terenów na północ od Prypeci spowodowało tutaj spore zmiany klimatyczne. Pomimo jednak, iż część dawnych poleskich mokradeł jest przesuszona i ulegając erozji wietrznej, pomału zamienia się w step - tak naprawdę, nie udało się zniszczyć tego unikatowego obszaru. Na szczęście pozostała jeszcze spora część terenu, którą objęto już ochroną. No i w dalszym ciągu są na Polesiu regiony, gdzie podstawowym środkiem komunikacji jest łódź.

Źródło informacji


Mieszkańcy Polesia

Polesia czar

Jarmark wodny w Pińsku (1936)

Grodno, Nowogródek i Pińsk przed wojną

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...